10 Kasım 2018 Cumartesi

Sonsuz Bir 10 Kasım Daha..

   Türk milletinin başına gelmiş en güzel şeydir Mustafa Kemal ATATÜRK. Türk'ü karanlıktan kurtaran, bir pusula misali ona yol gösteren Atatürk'tür. Ne yazık ki bazı insanlar, bazı şeylerin farkında dahi değiller. Gözlerini hiç açmamak üzere gerçeklere kapatmış durumdalar. Her dokuzu beş geçe gözümüzden, yüreğimize doğru akan yaşlar onlar için hiçbir şey ifade etmez. Kendimden örnek vereceğim. Bugün okulumda yapılan törene katıldım. Atatürk'ün sesinden konuşmalarını dinledik ilk öncelikle. Daha sonrasında siren sesleri yükseldi. Kalbimde her 10 Kasım'da hissettiğim sızıyı daha ağır bir şekilde hissettim. Büyüdükçe yokluğunun daha da acıttığını anladım. Tüm gün boyunca dilediğim tek şey gök mavisi gözlerine ve cenneti andıran gülüşüne bir kez bile olsa bakabilmek oldu... Çıkıp gelse yine yanımıza, kötü mü olurdu? Ölmedim dese, her şey yalandı dese. Ülkenin hali de bir tiyatrodan ibaret dese...

   Atatürk'ün ismini ağzınıza almaktan korkar dereceye gelmişsiniz yahû. Gururla söyleyebilmelisiniz.
"Benim tek liderim Mustafa Kemal Atatürk'tür." diye.. Siren sesleri çaldığı sırada elinizi vicdanınıza koyup ona, asker arkadaşlarına, düşüncelerine ettiğiniz hakaretlerden dolayı kendinizden bir kez daha tiksinmelisiniz. 
   Eğer Atatürk hayatta olsaydı, ona sarılır ve asla bırakmazdım onu sonbahara.. Şarkıda da diyor. "Bekleme sonbaharı, bir acı rüzgar eser." diye. Ne doğru. Severdim ben aslında sonbaharları. Bir de almasa sevdiklerimizi bizden, götürmese uzaklara...
   Kalbim bir senin için böyle atacaktır Ata'm. Gözyaşlarım bir senin için sel olacaktır her 10 Kasım. İçimdeki bu tarifsiz acıyı kelimelere dökmemin mümkünatı yok. Kimileri toprağa, kimileri yüreklere gömülür Paşa'm. Sen ise, sonsuza dek yüreklerimizde yaşayacaksın. Küçüklüğümden beri öldüğüne inandırmadım kendimi asla. Çünkü yüreklere iz bırakmış insanlar, yıllar geçse bile bizimle birlikte olacaktır. Küçücük kalbimde okyanuslara sığmayacak kadar, gökyüzü gibi sonsuz bir sevgi vardır senin için Ata'm Hiç tükenmeyen, günbegün artan bir sevgi...
  “O­nun gi­bi da­hi­ler dün­ya­ya yüz yıl­da bir ge­lir. O da ma­ale­sef Türk­le­re na­sip ol­du­." - Lyoyd George
    Gözlerimin durmak bilmeyen muslukları yine açılmış bulunmakta. Atatürk'ü anlatabilmek için henüz bir kelime bulamamaktayım. Onun mükemmelliğine kelimelerin kifayetsiz kalması çok da normal değil mi? Türkiye'yi Afrika'daki susuz, aç çocuklara benzetecek olursak Atatürk bu ülke için bir kap su kadar değerli bir insandı. O, meleklerin yanına gittikten sonra bu ülkedeki hiçbir şey düzgün gitmedi. Doğru olan da buydu aslında. Meleklerin yeri Dünya değildir ya...
   Türkiye bir baba, bir cumhurbaşkanı, bir başkomutan, bir lider, bir öğretmen, koca kalpli bir insan kaybetti. Sadece bedenen... Saygıyla ve özlemle... [1881-1938]

Benim naçiz vücudum, bir gün elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır.

-Mustafa Kemal ATATÜRK

Hiç yorum yok: